Langs het spoor ontrollen zich, op het ritme van de tred wan wie over de blauwe loper loopt, honderden gelaatsuitdrukkingen van anonieme mensen in bevroren uitersten van emoties. Op affiches is dezelfde onwezenlijk blauwe strook te zien langs wildvreemde perrons overal ter wereld. Reizen is voor
Ria Verhaeghe onder je voeten telkens een film terugzien waarin onbekende anderen een universeel verwisselbare emotie blootgeven. De trein is altijd een beetje stappen.

Jan Braet Knack 17 april 1996